Muzeum Regionalne w Krasnymstawie (Lubelskie) zaprasza do zwiedzania ekspozycji czasowej „Starodruki w zbiorach Muzeum Regionalnego w Krasnymstawie”.
Wystawa, pierwotnie organizowana z początkiem 2020 roku, nie odbyła się ze względu na wprowadzone obostrzenia związane z pandemią Covid-19. Ma na celu zaprezentowanie części zbiorów przechowywanych w muzealnym magazynie, nieudostępnianych publiczności ze względu na ich zły stan zachowania.
Eksponowanych jest 38 tomów wydań polskich i europejskich, datowanych od XVI do XVIII wieku. Wszystkie stanowią depozyt parafii p.w. św. Franciszka Ksawerego w Krasnymstawie. Prezentowane księgi pochodzą między innymi z Kolonii, Wiednia, Antwerpii, Wenecji, Florencji, Selignac, Lwowa, Poznania, Kalisza czy Bedryczowa.
Część z ksiąg stanowiła własność krasnostawskiej biblioteki augustiańskiej, część zaś – biblioteki jezuickiej. Świadczą o tym umieszczone na ich stronach zapiski i podpisy.
Bez wątpienia najciekawszym obiektem w prezentowanym zbiorze jest wydany w 1631 roku w Amsterdamie DE CONSCIENTIA ET EIVS IVRE VEL CASIBVS autorstwa Williama Amesa. Książka ta, wraz z około 300 pozostałymi, przekazana została do biblioteki kolegium jezuickiego w Krasnymstawie przez Michała Potockiego, starostę krasnostawskiego, w 1745 roku. Oprawiona w skórę okładka ozdobiona jest tłoczonym i pierwotnie złoconym herbem Pilawa.
Kolejne obiekty-destrukty umieszczone zostały piętrowo w gablotach. Pominięto chronologię wydań, tomy rozmieszczono w sposób przypadkowy, bez grupowania tematycznego, bez tłumaczeń łacińskich tytułów. Na ścianach pojawiły się fotoramy w które oprawiono skany pozwalające zajrzeć do każdej z prezentowanych ksiąg. W ten sposób zwiedzający może zbudować swoje własne doświadczenie, oswoić się z obiektem zabytkowym i poznać go na swoich warunkach.
Pokazane na ścianach wybrane strony pokryte są plamami, widoczne są podkreślenia, wykreślenia, dopiski, zapiski, notatki i poprawki. Kartki noszą ślady zagięć, niektóre z notatek zostały zaklejone przez kolejnych właścicieli. Dzięki temu księga wydaje się być „żywa”.
Eksponowany jest, przynajmniej w założeniu, nie sam obiekt ale i ładunek emocjonalny w nim zawarty.
Kuratorem wystawy jest adiunkt w Dziale Sztuki Dawnej i Sakralnej Maja Toczona – Wal.
Ekspozycja czynna pozostanie do 31 stycznia 2022 roku.
